İzmir’de öğretmen, tedavi gören çocukları yalnız bırakmıyor

Milli Eğitim Bakanlığı Özel Eğitim Hizmetleri Yönetmeliği ile başlayan ‘Hastanede Eğitim Hizmeti’ İzmir’de sürüyor.

“Hastane Okul” uygulaması, Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde tedavi gören çocukların eğitimden uzak kalmaması için 1995 yılında başladı.

Bu kapsamda Konak ilçesindeki Kahramanlar Mustafa Öğütveren İlkokulu’nda takımı bulunan sınıf öğretmeni Nezih Yaşar Bor, Behçet Uz Çocuk Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde hastane öğretmeni olarak vazife alıyor.

ÇOCUKLARIN BAŞUCUNDA

1992 yılından beri öğretmen olan Bor, 1995 yılından itibaren tedavi gören çocuklara eğitim veriyor.

Özellikle uzun müddetli tedavi gören kanser hastası çocukların başucunda ders veren Bor, kimine en baştan okuma yazma öğretirken kimi çocuğa satranç, drama dersleri üzere etkinliklerle motivasyon kaynağı oluyor.

“YATAĞIN BAŞINDA BİREBİR DERS İŞLİYORUZ”

Çocuklara yararlı olabilmek için kurslara gittiğini ve 2000 ile 2005 yılları ortasında da Fransa’daki hastane okullarını inceleme fırsatı bulduğunu söyleyen Bor, “Amacımız, hastanede uzun vadeli yatan çocukların eğitimden geri kalmasına pürüz olmak. Hastanede kaldıkları müddet içerisinde mevcut olan sınıfa gelebilenlerle sınıf ortamında gelemeyenlerle ise yatağı başında birebir ders işliyoruz. Bilhassa onkolojide yatan ve uzun mühlet kemoterapi tedavisi gören çocuklarla ilgileniyoruz.

Bu onları çok memnun ediyor, onların sevinci de beni memnun ediyor. Velilerden ‘Hocam çocuğumun tedavisinin bir kesimi oldunuz’ diye görüşler alıyoruz. Bu sözleri asla unutamam. Bizim de gayemiz, onların tedavilerine katkıda bulunabilmek. En büyük mutluluğumuz, çocuklarımızın uygunlaşması ve bunun için de elimizden geleni yapıyoruz” dedi.

“TERAPİ MERKEZİ ÜZERE KULLANMAYA ÇALIŞIYORUZ”

Sınıf öğretmeni Gülistan Çelik ile ilkokul çocuklarıyla ilgilendiğini belirten Bor, “Ortaokul, lise öğrencileri için de valilik doğrultusunda branş öğretmeni arkadaşlar geliyor. Çocuklarla odalarında ders ve ders dışı etkinlikler yapıyoruz. Çocuklar bu halde çocuklar keyifli oluyor. İstekli olarak hastanede misyon almayı tercih ettim.

Bunun için farklı bir eğitim aldım. Ayrıyeten Gülistan hocamızla da çocuklara daha fazla yardımcı olabilmek için drama eğitimi aldık. İçine kapanık, konuşmak istemeyen çocuklarımıza yararlı olabilmek için ayrıyeten çalışmalar yapıyoruz. Buradaki ortam okullara nazaran elbette çok farklı. Görevlendirmeyle gelen öğretmenleri çabucak başlatmıyoruz.

Önce gelip ortamı görüyorlar. Zira herkes bu ortamda olmak istemeyebilir, insanı derinden etkiliyor. Bunun için istekli olması lazım. Biz de bu işleri gönülden yapmaya çalışıyoruz. Buradaki mezuniyetler de bir farklı oluyor.

Buradan tedavileri bitip, giden çocuklar 5-6 ay ya da 1 yıl sonra tekrar geldiklerinde onları tanıyamıyoruz. Saçları çıkmış, uzamış, büyümüş olarak geri geliyorlar. Bu da farklı bir memnunluk veriyor. Burada okuma yazma öğrenip, giden daha sonra üniversiteyi kazanan çocuklarımız bizi hastanede ziyaret etmeye geliyor. Yalnızca okul olarak değil, hastane sınıfını bir terapi merkezi üzere kullanmaya çalışıyoruz. Etkinliklerle çocukların motivasyonlarını arttırıyoruz” diye konuştu.

“ÖĞRETMENLERİMİ ÇOK SEVİYORUM”

Hastanede 2 aydır lösemi tedavisi gören ve 3’üncü sınıfa hastane okulunda devam eden Zeki Mustafa Kılıçöz, hastanede derslerinden geri kalmadığını ve böylece sıkılmadan vakit geçirdiğini söyledi. Kılıçöz, “Öğretmenlerimin verdiği ödevleri yapıyorum, vakit zaman bize mecmualar veriyorlar. Onları okumayı seviyorum. Öğretmenlerimle ders işliyorum ve çok eğlenceli vakit geçiyorum, hiç sıkılmıyorum. Öğretmenlerimi de tabipleri da çok seviyorum” dedi.

Zeki Mustafa Kılıçöz’ün annesi Songül Kılıçöz de “2 ay evvel lösemi teşhisi konuldu ve tedavi altına alındı. Bazen ders çalışmak istemediği, yorgun olduğu vakitler oluyor lakin tekrar de hocalarımızın takviyesi ile motive olup, çalışıyor. Öğretmenleri sayesinde memnun oluyor. Burada derslerinden geri kalmamasına da ayrıyeten memnunum” diye konuştu.

“ÇOK MUTLUYUZ, MUTLUYUZ”

Aynı hastanede lösemi tedavisi gören ve hastanede 1’inci sınıfa başlayan Bilge Deniz Karadeniz, “Burada öğretmenlerimle memnunum. Öğretmenlerimle fotoğraflar çiziyorum, ödevlerimi yapıyorum. Bütün öğretmenlerimi çok seviyorum” dedi.

Bilge Deniz Karadeniz’in annesi Elif Karadeniz de “26 Ağustos’ta lösemi teşhisi konuldu ve o vakitten beri tedavi görüyor. Hocalarımız çok ilgililer. Biz de bu durumdan çok mutluyuz, memnunuz. Bilge Deniz de öğretmenlerini çok seviyor ve birlikte çok hoş vakit geçiriyorlar. Onun için de motive edici oluyor. Tedaviye de çok katkısı oluyor ve okulundan geri kalmaması da bizi motive ediyor” diye konuştu.

2 aydır lösemi tedavisi gören ve 7’nci sınıfa giden Nevzat Efe Susam ise “Buraya gelip ders anlatmalarından çok memnun oluyorum. Birçok öğretmenimden daha çok seviyorum. Okuldaki arkadaşlarımdan geri kalmıyorum bilakis bence daha öndeyim. Öğretmenlerim sayesinde yeterli vakit geçirebiliyorum” dedi.