Zelzelede eşi ve çocuklarını kaybeden baba, her gün mezarlığa ikramlarla gidiyor

Kahramanmaraş’ta 6 Şubat 2023’te yaşanan zelzelelerde eşi ve iki çocuğunu kaybeden 31 yaşındaki Emre Bozkurt, ailesinin mezarını her gün ziyaret ederek acısını dindirmeye çalışıyor.

“Asrın felaketi” olarak nitelendirilen zelzelede Onikişubat ilçesi Karamanlı Mahallesi’ndeki Pir Şamil Apartmanı’nda ailesiyle birlikte enkaz altında kalan Bozkurt, yaklaşık 7 saat sonra sağ olarak kurtarılırken, eşi Aynur (30) ile çocukları Arya Beren (5) ve Egemen’in (3) cansız vücutlarına üç gün sonra ulaşıldı.

Ailesini kaybetmenin acısını birinci günkü üzere yaşayan ve 2 yıldır Kapıçam Kent Mezarlığı’ndaki eşi ve çocuklarının mezarlarına çeşitli ikramlar götüren baba, işten çıktıktan sonra kalan vaktinin büyük kısmını burada geçiriyor.

Baba Bozkurt, AA muhabirine, zelzeleden bu yana geçen müddette acısının değişmediğini söyledi.

Eşi ve çocuklarının sevdiği şeyleri mezarlığa götürerek onların anısını yaşatmaya çalıştığını anlatan Bozkurt, şöyle konuştu:

“İki yıl oldu, her gün buradayım, işten çıkıyorum, yeniden onlar varmış üzere buraya geliyorum. Eşim kahveyi çok sever, çocuklarıma da elim boş gidemediğim için onlara tekrar sevdikleri yiyecek, içecekleri alırdım. Bu acı diğer bir acı. Bu acı değişmiyor, bu acı değişecek bir acı değil. Dün de birebirdi, bugün de birebiriz, yarın da birebir olacağız. Yani sayılar hiçbir mana tabir etmiyor aslında. Benim çocuklarım gittikleri yaşta kaldılar 6 Şubat’ta. Ben onların büyüdüklerini göremedim. Nitekim bunlar kolay şeyler değil. ‘Hayat devam ediyor’ cümlesi kadar, ağır bir cümle yok yani benim için. Çok ağır geliyor. Ben burada onlara dua ederek, onların kabirlerini tertemiz tutarak, onların yanında olduğumu hissettirmek istiyorum. Ben de o denli memnunum.”

– “O günden bugüne ağzıma koymadığım lokmalar var”

Bozkurt, gayesinin eşine ve çocuklarına daha fazla dua göndermek olduğunu lisana getirdi.

Yaşadığı acıyı sözlerle anlatmanın güç olduğunu belirten Bozkurt, “Ben eşimin yaptığı yemeklerin lezzeti değişmesin diye, o günden bugüne ağzıma koymadığım lokmalar var. Yiyemediğim yemekler var. Yapamıyorum, diyorum ki, onun yaptığı yemeklerin lezzeti değişmesin. Eşim ve çocuklarıma bir dua fazladan gönderebilirsem, benim gayem, gayem o.” diye konuştu.

– “Dünyanın en acı şeyi evlat acısıymış”

Baba Bozkurt, kaybettiği ailesinin anılarını yaşatmak için her gün birebir şeyleri yaptığını lisana getirerek, şunları anlattı:

“İşten konuta gittiğimde eşimle sohbet edip, ‘Hadi bakalım, bugün ne yaptın, bir anlat’ kaygısı. Tekrar o dinliyormuş üzere anlatıyorum. Çocuklarımla, tahminen insanlara çok farklı gelecek lakin akşamları burada bazen saklambaç oynuyorum. Tahminen diyorum onlar görüyordur. Bazen buradan giderken ikinci, üçüncü sefer dönüp geldiğim oluyor, zira gitmek zorundayım. Onlar üzülmesin diye, yani elimden geldiğince hüznümü muhakkak etmemeye çalışıyorum. Dünyanın en hoş şeyi evlat sevgisiyse dünyanın en acı şeyi de evlat acısıymış.” dedi.

– “Acı değişmiyor, acı sabit kalıyor”

6 Şubat yaklaştıkça acının tekrarlandığını tabir eden Bozkurt, sarsıntının ikinci yılında yaşadığı hislerin derin olduğunu belirterek kelamlarını şöyle tamamladı:

“6 Şubat geliyor, inanın o anı tekrar yaşayacakmış üzere oluyorsunuz. Acı değişmiyor, acı sabit kalıyor. Zira canınız, ciğeriniz, yani nefesini nefesinde hissettiğin ailen, evlatların yok. Eşimle çocuklarımızı kışlık yorganla yatırmazdık, tartı olmasın diye. Bina yıkıldı, 500 ton üzerlerinde kaldı. Hiçbir şey yapamadık. Hani diyorlar ya ‘Gidene mi sıkıntı, kalana mı güç diye’ ben diyorum ki sevene ikisi de sıkıntı. O günden bugüne her gün eşimin kahvesini yaptım. Çocuklarımı sevdiği şeyleri getirdim. Bende hiçbir şey değişmedi. Rabbimin müsaadesiyle bende hiçbir şey değişmez.”

Kaynak: Memurlar