Yapay zeka sahteciliğini manaya yöntemleri!

Yapay zekalı sahtekarlık olayları son yıllarda süratli bir gelişim gösterdi. Bilhassa deepfake ismi verilen görüntü ve görseller, gerçeğinden ayırt edilemeyecek kadar inandırıcı hale geldi. Bu durum, kullanıcıları önemli tehlikelerle karşı karşıya bırakıyor. Toplumsal medya dolandırıcılığından kimlik hırsızlığına kadar birçok risk barındıran bu uydurma içerikler, kolay fakat tesirli usullerle tespit edilebiliyor.

Yapay zeka sahteciliğini manaya yolları

En temel adım olarak bilakis görsel ve görüntü arama metoduna başvurulabilir. Google Lens ile bir görselin internette öbür hangi kaynaklarda yer aldığı basitçe öğrenilebiliyor. Şayet birebir görsel farklı isimlerle, farklı sitelerde ya da stok içerik platformlarında bulunuyorsa, görselin gerçek olmadığı ortaya çıkabiliyor.

Benzer biçimde, Deepware üzere araçlar da görüntülerin yapay olup olmadığını tespit etmede kullanılabiliyor. Toplumsal medya profillerinde yer alan kuşkulu görseller de, görsel adresi kopyalanarak Google Görsel Arama üzerinden incelenebiliyor.

Artan görüntü aramalarındaki sahtekarlıklara karşı canlı etkileşim testi öne çıkıyor. Manzaralı arama sırasında karşı taraftan başını süratlice yana çevirmesini istemek, uydurma imgelerin anlaşılmasını sağlıyor.

Gerçek olmayan bir imaj bu hareketi doğallıktan uzak bir halde, robotik biçimde yapıyor. Birebir biçimde, doğaçlama karşılık gerektiren sorular karşısında yapay zeka epeyce bocalıyor ve bu durum çarçabuk fark ediliyor.

Bu uygulama, iPhone’ların pil ömrünü kısaltıyor!

Yapılan testler, Google Chrome’un Safari’ye kıyasla iPhone’ların pil ömrünü kısalttığını ortaya koydu. Bu sonuç, herkesi hayli şaşırttı.

Yüz sözlerindeki tutarsızlıklar da derin sahtekarlıkları ortaya çıkarmada değerli bir gösterge diyebiliriz. Beşerler doğal olarak hislerini yüzlerine yansıtırken, yapay zeka sistemleri bu tabirleri taklit etmekte hala yetersiz kalıyor. Konuşurken ağız hareketlerinin dudaklarla uyumsuz olması ya da sözlerin yetersizliği, içeriğin düzmece olduğunu gösterebiliyor.

Yapay manzaralarda fizikî ayrıntılar da inandırıcılığı baltalıyor. Bilhassa ellerin doğallıktan uzak görünmesi ve garip el hareketleri bu duruma örnek olabilir. Kişinin etrafıyla olan etkileşimi de incelenmesi gereken öteki bir nokta diyebiliriz. Gerçek imgelerde beden hareketleri etrafla uyumluyken, düzmece içeriklerde kişi adeta art plandan kopuk bir formda yer alıyor.

Seslerdeki robotik tonlama yahut vakit zaman duyulan bozulmalar da içeriğin yapay olduğunu ele veriyor. Gerçek bir konuşmada bu tıp kesintiler ya da yapay tınılar görülmezken, geçersiz içeriklerde ses doğallığını yitiriyor. Bu ses bozulmaları sadece yapay zeka temelli sistemlerde değil, onları hazırlayan şahısların gereğince ince ayar yapmamasından da kaynaklanıyor.

Objelerle olan etkileşimlerdeki başarısızlık da uydurma içerikleri ortaya çıkaran bir diğer öge. Şapka, gözlük üzere objelerin yüze oturuş biçimi, masayla olan temas ya da yiyeceklerle kurulan fizikî bağ sahicilik testlerinde ayrıntılı olarak ele alınıyor.

Günümüzde deepfake içeriklerin sayısı ve inandırıcılığı giderek artıyor. Lakin dikkatli ve şuurlu bir kullanıcı, birkaç temel denetimle bu uydurma içerikleri tespit edebiliyor. Pekala siz bu mevzu hakkında ne düşünüyorsunuz? Görüşlerinizi aşağıdaki yorumlar kısmından bizimle paylaşabilirsiniz.