Kurum dışında teşhir yolu ile cinsel taciz kabahati hangi disiplin cezasını gerektirir?

Olay

Rehber öğretmeni olarak misyon yapan davacının, “16/06/2018 tarihinde saat 23:30 civarında tıpkı apartmanın üst katında oturan komşusu .’nin apartmana girdiği ve zarurî olarak kendisinin dairesinin kapısından geçtiği esnada cinsel organını sergileyerek, çıplak vaziyette dairesinin açık olan kapısına yanlışsız yürüyerek, çıplak vaziyette kendisini teşhir ettiği ve teşhir yolu ile .’ye tacizde bulunduğu” savı üzerine disiplin soruşturması başlatılarak 06/03/2020 tarihinde soruşturmacı görevlendirildiği, soruşturmacı tarafından düzenlenen 10/03/2020 tarihli soruşturma raporunda özetle; “..’nin Konya İli . Anadolu Lisesi rehber öğretmenliği vazifesini yürütürken öğrencisine karşı “çocuğa karşı cinsel istismar” kabahatini işlediğinden bahisle mahkumiyet kararı verilmesinin akabinde rehber öğretmeni olarak atandığı, burada vazife yaptığı sırada ikamet ettiği apartmandaki üst komşusu olan .’ye karşı “teşhir yolu ile cinsel taciz” hatasını işlediğinden bahisle yargılandığı ve Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2019 tarih ve E:2019/690, K:2019/1527 sayılı kararı ile hakkında 9 ay mahpus cezası verilmiştir.

Danıştay: Hizmet içinde olduğuna ait kanıt yok

İkamet ettiği apartmandaki üst komşusuna karşı “teşhir yolu ile cinsel taciz” cürmünü işlediğinden bahisle yargılandığı ve hakkında 9 ay mahpus cezası verildiği, uyuşmazlıkta; dava konusu sürece temel alınan, davacının teşhir yoluyla cinsel taciz fiilini, okul içerisinde yahut okul dışında öğrencilerine, iş arkadaşlarına yahut amirlerine karşı işlendiğine dair kanıt, tespit yahut şahit tabirlerinin de bulunmadığı, bu durumda; davacının üzerine atılı bulunan ve dava konusu sürece temel alınan hareketin “hizmet içinde” ve kamu misyonuna ait olmadığını belirti.

T.C.

DANIŞTAY

ONİKİNCİ DAİRE

Esas No: 2021/7746

Karar No: 2022/4134

KONUSU:

Konya Bölge Yönetim Mahkemesi 1.İdari Dairesinin 06/10/2021 tarih ve E:2021/743, K:2021/1448 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:

Dava Konusu İstem:

Antalya İli, Manavgat İlçesinde, rehber öğretmen olarak görev yapan davacının, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ait Ulusal Eğitim Bakanlığı Yüksek Disiplin Kurulu’nun 27/04/2020 tarih ve E.6586366 sayılı sürecinin iptali ve bu süreç nedeniyle mahrum kaldığı mali hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:

Antalya 5. Yönetim Mahkemesinin 29/12/2020 tarih ve E:2020/382, K:2020/1171 sayılı kararıyla; davacı hakkında disiplin cezasına mevzu fiil nedeniyle yapılan ceza yargılaması sonucunda Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 24/10/2019 tarih ve E:2019/690, K:2019/1527 sayılı kararı ile “teşhir suretiyle cinsel taciz” cürmünü işlediği sabit olduğundan bahisle 9 ay mahpus cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve kelam konusu kararın kesinleştiğinin anlaşıldığı; dava ve soruşturma evrakının incelenmesinden, davacının üst kat komşusu olan ‘ye yönelik hareketlerinin 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca “memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerde bulunmak” kapsamında kaldığı sonucuna ulaşıldığından, Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ait dava konusu Ulusal Eğitim Bakanlığı Yüksek Disiplin Kurulu kararında hukuka karşıtlık görülmediği; bu durumda, davacının dava konusu süreç nedeniyle mahrum kaldığı nakdî haklarının tazmini isteminin kabulüne de hukuken imkan bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge Yönetim Mahkemesi Kararının Özeti:

Konya Bölge Yönetim Mahkemesi 1. İdari Dava Dairesince; istinaf müracaatına husus Yönetim Mahkemesi kararının hukuka ve tarza uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen tezlerin kelam konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Yöntemi Kanunu’nun 45. hususunun üçüncü fıkrası uyarınca istinaf müracaatının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN SAVLARI:

Ceza mahkemesinin tebligatı yöntemsiz yapıldığından istinafa başvuramadığı, disiplin soruşturması 6 ay geçtikten sonra başlatıldığından zamanaşımına uğradığı, kendisine iftira atıldığı, tabirlerin çelişkili olduğu, hata sürece kastı olmadığı, yüz kızartıcı cürümlerin sayılması konusunda yönetime geniş takdir yetkisi verildiği, orantılılık prensibinin dikkate alınması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:

Dava konusu sürecin mevzuat kararlarına uygun olduğu belirtilerek, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ NİYETİ:

Temyiz isteminin kabulü ile tarz ve yasaya muhalif olan Bölge Yönetim Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ İSMİNE

Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki evraklar incelendikten sonra, evrak tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıyeten bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE MÜNASEBET:

MADDİ OLAY:

Dosyanın incelenmesinden, rehber öğretmeni olarak vazife yapan davacının, “16/06/2018 tarihinde saat 23:30 civarında birebir apartmanın üst katında oturan komşusu .’nin apartmana girdiği ve mecburî olarak kendisinin dairesinin kapısından geçtiği esnada cinsel organını sergileyerek, çıplak vaziyette dairesinin açık olan kapısına hakikat yürüyerek, çıplak vaziyette kendisini teşhir ettiği ve teşhir yolu ile .’ye tacizde bulunduğu” savı üzerine disiplin soruşturması başlatılarak 06/03/2020 tarihinde soruşturmacı görevlendirildiği, soruşturmacı tarafından düzenlenen 10/03/2020 tarihli soruşturma raporunda özetle; “..’nin Konya İli . Anadolu Lisesi rehber öğretmenliği misyonunu yürütürken öğrencisine karşı “çocuğa karşı cinsel istismar” cürmünü işlediğinden bahisle mahkumiyet kararı verilmesinin akabinde rehber öğretmeni olarak atandığı, burada misyon yaptığı sırada ikamet ettiği apartmandaki üst komşusu olan .’ye karşı “teşhir yolu ile cinsel taciz” cürmünü işlediğinden bahisle yargılandığı ve Manavgat 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/10/2019 tarih ve E:2019/690, K:2019/1527 sayılı kararı ile hakkında 9 ay mahpus cezası verildiği; .’nin kelam konusu aksiyonunun toplumumuzun her toplumsal kümesi tarafından kabul edilemez ve yüz kızartıcı, onura yönelik bir davranış olarak kabul edildiği, teşhir yoluyla cinsel taciz kabahatinin onur ve haysiyet kırıcı, utanç verici nitelikte olduğunun değerlendirildiği ve davacının kelam konusu fiili nedeniyle 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasının teklif edildiği, Ulusal Eğitim Bakanlığı Yüksek Disiplin Kurulunca davacının son savunması alındıktan sonra Yüksek Disiplin Şurası’nın 27/04/2020 tarih ve 2020/91 sayılı kararıyla 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi üzerine, bu kararın iptali ve mahrum kaldığı nakdî haklarının yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle bakılan dava açılmıştır.

HUKUKİ KIYMETLENDİRME:

Yukarıda yer verilen mevzuat kararları ile Avrupa İnsan Hakları

Sözleşmesinin hususa ait düzenlemeleri birlikte değerlendirildiğinde; şahısların özel hayatına müdahale; bir öbür tabirle, bu hakkın kullanılmasına bir kamu makamının müdahalesi, lakin müdahalenin kanunla öngörülmüş ve demokratik bir toplumda ulusal güvenlik, kamu güvenliği, ülkenin ekonomik refahı, nizamın korunması, kabahat işlenmesinin önlenmesi, sıhhatin, ahlakın yahut diğerlerinin hak ve özgürlüklerinin korunması için gerekli bir önlem olması durumunda kelam konusu olabilecektir.

Bakılan uyuşmazlıkta; dava konusu sürece temel alınan, davacının teşhir yoluyla cinsel taciz fiilini, okul içerisinde yahut okul dışında öğrencilerine, iş arkadaşlarına yahut amirlerine karşı işlendiğine dair hakkında kanıt, tespit yahut şahit tabirlerinin de bulunmadığı anlaşılmaktadır.

Bu durumda; davacının üzerine atılı bulunan ve dava konusu sürece temel alınan aksiyonun “hizmet içinde” ve kamu vazifesine ait olmadığı; kelam konusu aksiyonun, “hizmet dışında” Devlet memurunun prestij ve itimat hissini sarsacak nitelikte davranış olduğu konuları gözetilmeksizin, eksik nitelendirme ve kıymetlendirme sonucu tesis edilen dava konusu süreçte hukuka uygunluk; davanın reddine ait Antalya 5. Yönetim Mahkemesi kararında ise hukuksal isabet bulunmadığından, bu karara karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize husus Konya Bölge Yönetim Mahkemesi kararında türel isabet görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

Açıklanan nedenlerle;

1. 2577 sayılı Kanun’un 49. unsuruna uygun bulunan davacının Temyiz isteminin kabulüne,

2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Yönetim

Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize mevzu Konya Bölge Yönetim Mahkemesi 1. İdari Dava Dairesinin 06/10/2021 tarih ve E:2021/743, K:2021/1448 sayılı kararının BOZULMASINA,

3. Kullanılmayan 97,70 TL yürütmenin durdurulması harcının davacıya iadesine,

4. Yine bir karar verilmek üzere belgenin Konya Bölge Yönetim Mahkemesi 1. İdari Dava Dairesine gönderilmesine, 23/06/2022 tarihinde, kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.

Kaynak: Memurlar