Diğerlerinin yerine imza atma yüz kızartıcı kabahat mudur?

Uyuşmazlıkta, davalı idarece sürecin sebep ögesi olarak gösterilen fiiller, “memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerde bulunmak” kararı kapsamında görülerek disiplin cezasının verildiği anlaşılmakta ise de, davacının fiilleri belirtilen karar kapsamına girmediğinden, anılan aksiyonları nedeniyle 657 sayılı Kanun’un 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezasıyla cezalandırılmasına ait dava konusu süreçte hukuka uygunluk bulunmadığına hükmetti.

Yüz kızartıcı cürümlere Yargıtay yaklaşımı

Yargıtay Ceza Genel Heyeti’nin 02/07/1996 tarih ve E:1996/3-144, K:1996/171 sayılı kararında, “yüz kızartıcı suç”un, maddelerde tanımlanmadığı ve tek tek sayılmadığı, toplumun yapısına nazaran vakit zaman değişikliğe uğrayan bu kabahatlerin tek tek sayılmasının olanaksız olduğu, “gibi yüz kızartıcı suçlar” denildiğinde unsurda sayılmamış olan öteki yüz kızartıcı cürümlerin neler olduğunun maddeleri uygulamakla vazifeli yargı organlarınca saptanacağı belirtilmiştir.

Yüz kızartıcı kabahatlere Danıştay yaklaşımı

Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu, 5525 sayılı Kanun kapsamına ait bir uyuşmazlıkta verdiği 12/11/2014 tarih ve E:2012/482, K:2014/3992 sayılı kararında, “Burada yer verilen ‘gibi yüz kızartıcı suçlar’ ibaresindeki ‘gibi’ sözcüğü, yüz kızartıcı kabahat olarak anılan Kanunda sayma yoluyla belirtilen ‘Devletin şahsiyetine karşı işlenen hatalarla kolay yahut nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı berbata kullanma, dolanlı iflas hatalarından biri’ni söz etmek üzere kullanılmıştır. Aksi yorumla, ‘gibi’ sözcüğünün, ‘sayılanlara emsal suçları’ söz ettiğinin kabul edilmesi, Anayasa’nın 128. unsurunun ikinci fıkrası ile 657 sayılı Kanunun 18. unsuru uyarınca memurların memurluklarının sona erdirilmesine ait durumların şahsen kanunda düzenlenmesi gerektiğine ait memur garantisine muhalif olduğu üzere; yönetimlere, Kanunda gösterilen kabahatler dışında misal kabahatlerin yüz kızartıcı cürüm sayılması konusunda, ölçütleri bilinmeyen, geniş bir takdir yetkisi tanınması sonucunu da doğurabilecektir.” sözlerine yer vererek, 5525 sayılı Kanunda sayma yoluyla belirtilen hareketler ortasında yer verilmeyen “intihal” fiilinin yüz kızartıcı kabahat olarak kabul edilemeyeceğine ve bu fiile dayanılarak verilmiş dava konusu disiplin cezasının, nitelik prestijiyle 5525 sayılı Kanunun kapsamına girdiğine karar vermiştir.

İDDK’nın farklı kararı da var

İdari Dava Daireleri Kurulu 04/03/2013 tarih ve E:2009/652, K:2013/751 sayılı bir öbür kararında, “cinsel taciz ve sarkıntılık” fiili nedeniyle hakkında kamu misyonundan çıkarma cezası verilen davacının fiilinin, 5525 sayılı Kanunda sayılan kabahatlerden olmamasına karşın gurur ve haysiyet kırıcı kabahatler kapsamında olduğu, hasebiyle 5525 sayılı Kanun ile öngörülen disiplin affından faydalanacak disiplin cezaları kapsamında bulunmaması nedeniyle dava konusu süreçte hukuka karşıtlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar veren Yönetim Mahkemesinin ısrar kararını onamıştır.

12. Daire değerlendirmesi

Görüldüğü üzere, bu mevzudaki tartışmalar ve görüşler çeşitlilik arz etmekle birlikte, yüz kızartıcı hataların neler olduğunun, kanunları uygulamakla misyonlu yargı organlarınca saptanması daha uygun olacaktır. Bu kıymetlendirme yapılırken de verilen disiplin cezasının sebebi, niteliği ve kapsamı göz önüne alınacaktır.

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Temel No: 2021/7809
Karar No: 2022/4131

İSTEMİN KONUSU:
Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 14/10/2021 tarih ve E:2021/1696, K:2021/1635 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava Konusu İstem: Kredi ve Yurtlar Kurumu Elazığ Vilayet Müdürlüğünde yurt idare memuru olarak vazife yapan davacı tarafından, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) ve (g) alt bentleri uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezasıyla cezalandırılmasına ait 28/02/2017 tarih ve 215 sayılı Gençlik ve Spor Bakanlığı Yüksek Tahsil Kredi ve Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü Yüksek Disiplin Kurulu kararının iptaline karar verilmesi istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Elazığ 1. Yönetim Mahkemesinin 13/07/2018 tarih ve E:2017/365, K:2018/282 sayılı kararının Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 30/06/2020 tarih ve E:2019/1596, K:2020/877 sayılı kararı ile kaldırılması üzerine Elazığ 1. Yönetim Mahkemesince verilen 25/02/2021 tarih ve E:2020/1176, K:2021/207 sayılı kararda; davacının disiplin soruşturmasına bahis olan taşeron firma elemanı teknisyen. Hakkında tutulan 16/04/2015 tarihli tutanak ardından ihtar yazısının bildirimi ile vazifeli olmadığı halde bu işle vazifeli memur ..’nın yerine imza attığı ve bildirisini gerçekleştirdiği, yeniden tıpkı teknisyen hakkında 27/04/2015 tarihinde tutulan tutanağa gerçek olmayan bilgiler yazarak tutanakta ismi geçen öğrencilerin yerine imza attığı, 26/03/2015 tarihinde gece nöbetçi olduğu sırada yurt özel güvenlik vazifelisi . hakkında tuttuğu tutanak içeriğinin ve tutanağa atılan imzaları oburlarının imzalarını taklit ederek doldurduğu tarafında isnat olunan aksiyonları hakkında “Görevi Berbata Kullanma Suçu” kapsamında yapılan ceza yargılaması sonucunda, Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 09/02/2021 tarih ve E:2018/266, K:2021/81 sayılı kararıyla “5 Ay Mahpus Cezası ile Cezalandırılmasına”, 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun 231. hususunun beşinci fıkrası yeterince kararın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin anlaşıldığı, davacı hakkında “Görevi Berbata Kullanma” cürmü kapsamında yapılan ceza yargılaması sonucunda verilen Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/02/2021 tarih ve E:2018/266, K:2021/81 sayılı kararı ile davacı hakkında yapılan disiplin soruşturması kapsamında alınan şahit sözleri, davacının savunma ve tabirleri ve belgede yer alan bilgi ve evraklardan, davacının bireyleri ziyana uğratmak emeliyle öteki şahıslar yerine imza atmak suretiyle geçersiz doküman düzenlediğinin sübuta erdiği, münasebetiyle davacının memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerde bulunduğunun sabit olduğu, yeniden davacının yurt çalışanlarından olan. Ve .’ye fiili taarruzda bulunduğunun sübuta erdiği, hasebiyle amirlerine, maiyetindekilere ve iş sahiplerine fiili tecavüzde bulunduğunun da sabit olduğu anlaşıldığından, 657 sayılı Kanunun 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) ve (f) alt bentleri uyarınca tesis edilen Devlet memurluğundan çıkarma sürecinde hukuka alışılmamış bir taraf bulunmadığı kanaatine varıldığı, öte yandan, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun “Zamanaşımı” başlıklı 127. unsurunda, bu Kanun’un 125. unsurunda sayılan fiil ve halleri işleyenler hakkında bu fiil hallerin izlenildiğinin öğrenildiği tarihten itibaren uyarma, kınama, aylıktan kesme ve kademe ilerlemesinin durdurulması cezalarında bir ay içinde, memurluktan çıkarma cezasında altı ay içinde disiplin soruşturmasına başlanılması, başlanılmadığı takdirde disiplin cezası verme yetkisinin zamanaşımına uğrayacağı, disiplin cezasını gerektiren fiil ve hallerin işlenildiği tarihten itibaren nihayet iki yıl içinde disiplin cezası verilmediği takdirde ceza verme yetkisinin zamanaşımına uğrayacağı karar altına alınmış olup, soruşturma konusu fiillerin 2015 yılı Mart başından Elazığ Valiliği’ne şikayetin yapıldığı 13/05/2015 tarihine kadar olan vakit dilimi içinde işlendiği, Elazığ Valiliğinin 01/07/2015 tarih ve 89825736-498.02- 6085 sayılı yazısı ile Yüksek Tahsil ve Kredi Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü’ne fiillerin bildirildiği, davalı kurumun 10/07/2015 tarih ve 66060773-903.08.02 E.455 sayılı yazısı ile soruşturma onayı verdiği, dava konusu sürece destek fiillerin soruşturma bahis ve onaylarında ve Yüksek Disiplin Kurulunca davacıya şahit dinletme ve savunmasını yapma için verilen müddetlerde hukuka karşıt bir istikamet bulunmadığı, soruşturmaya Elazığ Valiliğinin 01/07/2015 tarih ve 89825736-498.02-6085 sayılı yazısı maarif müfettişlerince başlanıldığı, soruşturmanın dönemi raporu ile davalı kurumca soruşturmaya 10/07/2015 tarihinde başlandığı ve 27/12/2016 tarihi prestijiyle sonlandırıldığı, disiplin sürecinin de 28/02/2017 tarihinde tesis edildiği dikkate alındığında mevzuatta öngörülen mühletler içerisinde soruşturmaya başlandığı ve ceza verildiği, hasebiyle davacının zamanaşımı itirazının da hukuken kabul edilebilir olmadığı sonucuna varıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

Bölge Yönetim Mahkemesi Kararının Özeti:
Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesince; istinaf müracaatına husus Elazığ 1. Yönetim Mahkemesi kararının hukuka ve yola uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen savların kelam konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle, 2577 sayılı İdari Yargılama Metodu Kanunu’nun 45. unsurunun üçüncü fıkrası uyarınca istinaf müracaatının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN ARGÜMANLARI:
Soruşturma konusu filler hakkında ek soruşturma onayı alınmadığı, soruşturma kapsamının genişletildiği, zamanaşımına uğradığı, .’ye fiili hücumunda savcılıkça takipsizlik kararı verildiği, başka aksiyonlarından Elazığ 3. Asliye Ceza Mahkemesinin kararın açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği, fiilinin 657 sayılı Kanun’un 125. hususunun birinci fıkrasının (D) bendinin (f) alt bendi kapsamında olduğu, . Ve .’nün maiyetinde, amiri ve iş sahibi olmadığından 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) alt bendi uyarınca ceza verilemeyeceği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI:
Dava konusu sürecin mevzuat kararlarına uygun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ KANISI:
Temyiz isteminin kabulü ile metot ve yasaya karşıt olan Bölge Yönetim Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ İSMİNE
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Yargıcının açıklamaları dinlendikten ve evraktaki dokümanlar incelendikten sonra, belge tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıyeten bir karar verilmeksizin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE MÜNASEBET:
MADDİ OLAY:
Belgenin incelenmesinden; Yüksek Öğrenim Kredi Yurtlar Kurumu
Kız Öğrenci Yurdunda yurt idare memuru olarak misyon yapan davacının, misyon yaptığı devir içerisinde teknisyen yardımcısı .’nine haksız yere işten çıkarılmasına neden olduğundan bahisle hakkında yapılan şikayet üzerine Elazığ Valiliği’nin 22/05/2015 tarih ve 4986 sayılı disiplin soruşturma buyruğu ile maarif müfettişlerince soruşturma başlatıldığı, bu soruşturma sırasında. İsmi ile imzasız tarihsiz “ilgili makama” hitaben yazılı ve konusu davacının fiilleri olan yazının gönderilmesi üzerine, yazıda geçen fiillerin de soruşturma konusuna dahil edilerek mevzunun Genel Müdürlük kontrol elemanlarınca soruşturulmasının talebi sonrasında Kredi Yurtlar Kurumu Genel Müdürlüğü’nün 10/07/2015 tarih ve E.455 sayılı yazısı ile tüm fiillere ait olarak soruşturma onayı verildiği, davacı hakkında tez edilen bahse bahis hareketlerine yönelik olarak yapılan soruşturma sonucunda düzenlenen 27/12/2016 tarih ve 34/4 sayılı soruşturma raporunda ise; davacının, taşeron firma elemanı teknisyen. Hakkında tutulan 16/04/2015 tarihli tutanak ardından ikaz yazısının bildirimi ile vazifeli olmadığı halde bu işle vazifeli memur .’nın yerine imza attığı ve bildirisini gerçekleştirdiği, yeniden tıpkı teknisyen hakkında 27/04/2015 tarihinde tutulan tutanağa gerçek olmayan bilgiler yazarak tutanakta ismi geçen öğrencilerin yerine imza attığı, 26/03/2015 tarihinde gece nöbetçi olduğu sırada yurt özel güvenlik vazifelisi S.U. hakkında tuttuğu tutanak içeriğinin ve tutanağa atılan imzaları diğerlerinin imzalarını taklit ederek doldurduğu savlarının sübuta erdiği belirtilerek 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasının teklif edildiği, ayrıyeten davacı hakkında; tam günü muhakkak olmamakla birlikte 2015 yılı mart ayı içinde yurt kantin- lokanta işletmesi çalışanı .’ye hakaret ve küfür ettiği, fiili akında bulunduğu, 31/03/2015 tarihinde yurt binası içinde yurt özel güvenlik vazifelisi .’ye fiili hücumda bulunduğu argümanlarının da sübuta erdiği belirtilerek 657 sayılı Kanun’un 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasının teklif edildiği, teklifler doğrultusunda davacı hakkında 28/02/2017 tarih ve 215 nolu Yüksek Disiplin Kurulu kararı ile 657 sayılı Kanun’un 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) ve (g) alt bentleri uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın iptali istemiyle bakılan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.

İLGİLİ MEVZUAT:
657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) alt bendinde; “Amirlerine, maiyetindekilere ve iş sahiplerine fiili tecavüzde bulunmak”, (g) alt bendinde ise; “Memurluk sıfat ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerde bulunmak” fiilleri, Devlet memurluğundan çıkarma cezasını gerektiren fiil ve haller ortasında yer almıştır.

HUKUKİ KIYMETLENDİRME:
Uyuşmazlık konusu olayda; davacının, tam günü belirli olmamakla birlikte 2015 yılı mart ayı içinde yurt kantin-lokanta işletmesi çalışanı .’ye hakaret ve küfür ettiği, fiili hücumda bulunduğu, 31/03/2015 tarihinde yurt binası içinde yurt özel güvenlik vazifelisi .’ ye fiili atakta bulunduğu fiilinin sabit olduğu gerekçesiyle 657 sayılı Kanun’un 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezasıyla cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; davacının fiillinin, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. unsurunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) alt bendinde belirtilen; amirlerine, maiyetindekilere ve iş sahiplerine karşı izlenilmediği ve bu nedenle de kelam konusu husus kapsamına girmediği sonucuna varıldığından, davacının anılan aksiyonları nedeniyle 657 sayılı Kanun’un 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (f) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezasıyla cezalandırılmasında hukuka uyarlık görülmemiştir.

Bununla birlikte, 657 sayılı Kanun’un 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi ile ilgili olarak, 09/05/2014 tarih ve 28995 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 16/01/2014 tarih ve E:2013/110, K:2014/8 sayılı kararında; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendinin, Anayasa’ya alışılmamış olmadığına hükmedilmiş olup, kararın münasebetinde özetle; dava konusu kuralda belgisiz olduğu ileri sürülen “memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerin” tümünün evvelden öngörülmesinin ve tespitinin olanaksız olduğu ve kelam konusu hareketlerin tek tek ortaya konulmasının mümkün olmadığı, normun daha kesin ve açık bir düzenlemeye imkan tanımaması nedeniyle kullanıldığı anlaşıldığından, anılan kavramların kullanılmasında bellilik unsuruna karşıtlık bulunmadığı, fıkrada genel bir belirleme yapılmadığı, disiplin cezasını gerektiren hareketlerin, memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak derecede yüz kızartıcı ve utanç verici olması gerektiği düzenlenerek çerçevesinin çizildiği, kaldı ki, itiraz konusu kural destek alınarak tesis edilen idari süreçlere karşı yargı yolu açık olup bilinmeyen olduğu ileri sürülen kavramlar ve bu kavramların belirttiği hareketler yargı kararları yoluyla da somutlaştırıldığından, itiraz konusu kuralın Anayasa’nın 2. hususuna alışılmamış olmadığı, yönetimin faaliyetleri çok çeşitli, karmaşık ve değişken olduğundan disiplin cezasını gerektirecek fiillerin tümünün kanunda tek tek belirlenmesinin güç olduğu, kuralın incelenmesinden de görüleceği üzere memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketler denilmek suretiyle disiplin cezası gerektiren fiil ve hareketlerin çerçevesinin çizildiği anlaşıldığından, itiraz konusu kuralın Anayasa’nın 38. ve 128. unsurlarına de alışılmamış olmadığı vurgulanmıştır.

Konuya ait olarak Yargıtay Ceza Genel Heyeti’nin 02/07/1996 tarih ve E:1996/3-144, K:1996/171 sayılı kararında, “yüz kızartıcı suç”un, maddelerde tanımlanmadığı ve tek tek sayılmadığı, toplumun yapısına nazaran vakit zaman değişikliğe uğrayan bu kabahatlerin tek tek sayılmasının olanaksız olduğu, “…gibi yüz kızartıcı suçlar” denildiğinde hususta sayılmamış olan öbür yüz kızartıcı hataların neler olduğunun kanunları uygulamakla vazifeli yargı organlarınca saptanacağı belirtilmiştir.

Buna rağmen, Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu, 5525 sayılı Kanun kapsamına ait bir uyuşmazlıkta verdiği 12/11/2014 tarih ve E:2012/482, K:2014/3992 sayılı kararında, “Burada yer verilen ‘gibi yüz kızartıcı suçlar’ ibaresindeki ‘gibi’ sözcüğü, yüz kızartıcı kabahat olarak anılan Kanunda sayma yoluyla belirtilen ‘Devletin şahsiyetine karşı işlenen kabahatlerle kolay yahut nitelikli zimmet, irtikap, rüşvet, hırsızlık, dolandırıcılık, sahtecilik, inancı berbata kullanma, dolanlı iflas cürümlerinden biri’ni söz etmek üzere kullanılmıştır. Aksi yorumla, ‘gibi’ sözcüğünün, ‘sayılanlara misal suçları’ söz ettiğinin kabul edilmesi, Anayasa’nın 128. hususunun ikinci fıkrası ile 657 sayılı Kanunun 18. unsuru uyarınca memurların memurluklarının sona erdirilmesine ait durumların şahsen kanunda düzenlenmesi gerektiğine ait memur teminatına muhalif olduğu üzere; yönetimlere, Kanunda gösterilen hatalar dışında emsal kabahatlerin yüz kızartıcı cürüm sayılması konusunda, ölçütleri meçhul, geniş bir takdir yetkisi tanınması sonucunu da doğurabilecektir.” sözlerine yer vererek, 5525 sayılı Kanunda sayma yoluyla belirtilen hareketler ortasında yer verilmeyen “intihal” fiilinin yüz kızartıcı hata olarak kabul edilemeyeceğine ve bu fiile dayanılarak verilmiş dava konusu disiplin cezasının, nitelik prestijiyle 5525 sayılı Kanunun kapsamına girdiğine karar vermiştir.

Ancak, İdari Dava Daireleri Kurulu 04/03/2013 tarih ve E:2009/652, K:2013/751 sayılı bir başka kararında, “cinsel taciz ve sarkıntılık” fiili nedeniyle hakkında kamu vazifesinden çıkarma cezası verilen davacının fiilinin, 5525 sayılı Kanunda sayılan hatalardan olmamasına karşın onur ve haysiyet kırıcı kabahatler kapsamında olduğu, hasebiyle 5525 sayılı Kanun ile öngörülen disiplin affından faydalanacak disiplin cezaları kapsamında bulunmaması nedeniyle dava konusu süreçte hukuka terslik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar veren Yönetim Mahkemesinin ısrar kararını onamıştır.

Görüldüğü üzere, bu mevzudaki tartışmalar ve görüşler çeşitlilik arz etmekle birlikte, yüz kızartıcı hataların neler olduğunun, maddeleri uygulamakla vazifeli yargı organlarınca saptanması daha uygun olacaktır. Bu kıymetlendirme yapılırken de verilen disiplin cezasının sebebi, niteliği ve kapsamı göz önüne alınacaktır.

Dava konusu uyuşmazlıkta, davalı idarece sürecin sebep ögesi olarak gösterilen fiillerin, “memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerde bulunmak” kararı kapsamında görülerek dava konusu disiplin cezasının verildiği anlaşılmakta ise de, davacının taşeron firma elemanı teknisyen. Hakkında tutulan 16/04/2015 tarihli tutanak ardından ihtar yazısının bildirisi ile vazifeli olmadığı halde bu işle vazifeli memur .’nen yerine imza attığı ve bildirimini gerçekleştirdiği, tekrar tıpkı teknisyen hakkında 27/04/2015 tarihinde tutulan tutanağa gerçek olmayan bilgiler yazarak tutanakta ismi geçen öğrencilerin yerine imza attığı, 26/03/2015 tarihinde gece nöbetçi olduğu sırada yurt özel güvenlik vazifelisi. Hakkında tuttuğu tutanak içeriğinin ve tutanağa atılan imzaları diğerlerinin imzalarını taklit ederek doldurduğu biçimindeki fiilleri, “memurluk sıfatı ile bağdaşmayacak nitelik ve derecede yüz kızartıcı ve utanç verici hareketlerde bulunmak” kapsamına girmediğinden, anılan hareketleri nedeniyle üstte yer verilen 657 sayılı Kanun’un 125. hususunun birinci fıkrasının (E) bendinin (g) alt bendi uyarınca Devlet memurluğundan çıkarma cezasıyla cezalandırılmasına ait dava konusu süreçte hukuka uygunluk görülmemiştir.

Bu prestijle, davanın reddi tarafındaki Elazığ 1. Yönetim Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize bahis Bölge Yönetim Mahkemesi kararında hukuksal isabet bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;

1. 2577 sayılı Kanun’un 49. hususuna uygun bulunan davacının temyiz isteminin kabulüne,
2. Davanın üstte özetlenen münasebetle reddine ait Yönetim Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddi yolundaki temyize bahis Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin 14/10/2021 tarih ve E:2021/1696, K:2021/1635 sayılı kararının BOZULMASINA,
3. Kullanılmayan 97,70 TL yürütmeyi durdurma harcının istemi halinde davacıya iadesine,
4. Yine bir karar verilmek üzere evrakın Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesine gönderilmesine, 23/06/2022 tarihinde kesin olarak oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY
Davanın reddi yolundaki Yönetim Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf müracaatının reddine ait Gaziantep Bölge Yönetim Mahkemesi 5. İdari Dava Dairesinin kararı yordam ve hukuka uygun olduğundan onanması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.

Kaynak: Memurlar